با آنکه هنوز شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به پایان نرسیده، برآوردهای رسانه‌ها نشان می‌دهد که دونالد ترامپ دیگر شانسی برای پیروزی در این انتخابات ندارد، و نام جو بایدن به عنوان رئیس جمهوری منتخب آمریکا در رسانه‌ها اعلام شده است.

با این حساب دونالد ترامپ، یازدهمین رئیس جمهوری تاریخ آمریکا می‌شود که در تلاش برای ادامه ریاست جمهوری برای دور دوم، شکست می‌خورد.

در ادامه این گزارش، این رئیس جمهوری‌های ناکام از دوره جان آدامز تا جورج بوش پدر مرور شده است.

جرج هربرت واکر بوش (بوش پدر): ۱۳۶۷ - ۱۳۷۱

جورج دبلیو بوش، آخرین رئیس‌جمهوری است که فقط یک دوره در این مقام باقی ماند. آقای بوش جمهوری‌خواه که از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۱(۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳میلادی)، چهل و یکمین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده بود. او در رقابت‌های انتخاباتی برای دومین دوره از ویلیام (بیل) کلینتون شکست خورد. آقای کلینتون اما دو دوره در مقام ریاست جمهوری باقی ماند.

در بیوگرافی جورج بوش از سال‌های مسئولیتش در کاخ سفید، دلیل شکست او نارضایتی‌های داخلی به خاطر رکود اقتصادی، افزایش خشونت‌های شهری و نیز بدهکار شدن بیشتر و بیشتر دولت به خزانه کشور عنوان شده است.

جیمی کارتر: ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۹

جیمز (جیمی) کارتر از حزب دموکرات سی نهمین رئیس‌جمهور آمریکا بود که از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۹ (۱۹۷۷تا ۱۹۸۱میلادی) در کاخ سفید بود. او در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری از رونالد ریگان نامزد حزب جمهوری‌خواه شکست خورد.

در سرگذشت آقای کارتر هم به دلایل متعددی برای این شکست اشاره‌ شده است. از جمله رکود اقتصادی کوتاه‌ مدتی که در دوره او رخ داد و دیگری مسئله گروگان‌گیری در سفارت آمریکا در ایران. روزی که آقای کارتر کاخ سفید را ترک کرد، ایران ۵۲ گروگان آمریکایی را آزاد کرد.

جرالد فورد: ۱۳۵۳ - ۱۳۵۵

آقای فورد از حزب جمهوری‌خواه که از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵(۱۹۷۴ تا ۱۹۷۷ میلادی) سی و هشتمین رئیس‌جمهوری بود که در انتخابات دور دوم از آقای کارتر شکست خورد.

او که بعد از استعفای ریچارد نیکسون به دنبال رسوایی واترگیت به قدرت رسید، اولین رئیس‌جمهور در تاریخ ایالات‌متحده بود که بدون برگزاری انتخابات وارد کاخ سفید شد.

عذرخواهی جنجال‌برانگیز آقای فورد از خطاهایی که آقای نیکسون مرتکب شده بود عواقب بدی برای او داشت. این مسئله در کنار مشکلات متعدد دیگر از جمله شرایط بد اقتصادی و شکست در ویتنام جنوبی موجب شد او شانسی برای دوره دوم ریاست جمهوری نداشته باشد.

هربرت هوور: ۱۳۰۷ - ۱۳۱۱

آقای هربرت هوور، جمهوری‌خواه، سی و یکمین رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده از سال ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۱ (۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳میلادی) بود. او در رقابت برای دور دوم ریاست جمهوری از فرانکلین دی روزولت شکست خورد. آقای روزولت سه دوره در مقام ریاست جمهوری باقی ماند.

چند ماه پس از انتخاب آقای هوور، بازار بورس دچار رکود شدیدی شد که به بحران بزرگ اقتصادی ایالات‌متحده ختم شد.

در بیوگرافی او در کاخ سفید، دلایل شکستش چنین توضیح داده‌ شده است: "مخالفان هوور در کنگره، که به اعتقاد او علیه برنامه‌هایش برای کسب منافع خود دسیسه‌چینی می‌کردند، چهره فردی بسیار ظالم و ترسو از او به تصویر می‌کشیدند."

آقای هوور دلیل اصلی بحران اقتصادی خوانده شد و در انتخابات ۱۹۳۲ به‌ سختی شکست خورد.

ویلیام هاوارد تفت: ۱۲۸۷-۱۲۹۱

بیست و هفتمین رئیس جمهور ایالات‌متحده، ویلیام هاوارد تفت جمهوری‌خواه که از سال ۱۲۸۷ تا ۱۲۹۱ (۱۹۰۹ تا ۱۹۱۳میلادی) رئیس‌جمهور بود، در دور دوم از وودرو ویلسون از حزب دموکرات شکست خورد. ویلسون برای دو دوره رئیس‌جمهور بود.

بر اساس بیوگرافی تفت، او موجب نارضایتی اعضای لیبرال حزب جمهوری‌خواه شد. این گروه کمی بعد حزب پیشرو را تاسیس کردند. این اختلاف در حزب و افتراق ناشی از آن موجب پایان ریاست جمهوری آقای تفت شد.

وقتی در سال ۱۹۱۲ حزب جمهوری‌خواه تفت را به‌عنوان نامزد خود راهی انتخابات کرد، فرانکلین روزولت رهبری حزب پیشرو را در دست گرفت و به‌ این‌ ترتیب انتخاب آقای ویلسون تضمین شد.

بنجامین هریسون: ۱۲۶۷- ۱۲۷۱

بنجامین هریسون بیست و سومین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده از سال ۱۲۶۷ تا۱۲۷۱ ( ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۳ میلادی) و از حزب جمهوری‌خواه بود. او در دور دوم از نامزد حزب دموکرات گروور کلیولند شکست خورد.

بسیاری نارضایتی حزب مردم، تأثیر مخرب بالا بردن تعرفه‌های تجاری و مخارج بالای دولت را دلیل شکست او دانسته‌اند.

آقای هریسون در دور اول در سال ۱۸۸۸ در جای آقای کلیولند که از حزب دموکرات بود نشست. وقتی کلیولند در سال ۱۸۹۲ دوباره به‌عنوان نامزد دموکرات در انتخابات شرکت کرد و هریسون را شکست داد، در واقع دور دومی بود که به این مقام می‌رسید. دو دوره‌ای که البته پشت سر هم نبودند.

گروور کلیوند: ۱۲۶۳-۱۲۶۷ و ۱۲۷۱-۱۲۷۵

او اولین و تنها رئیس‌جمهور در تاریخ آمریکاست که در دو دوره غیر متوالی به این منصب رسیده‌ است. بین سال‌های ۱۲۶۳ تا ۱۲۶۷ (۱۸۸۵ تا ۱۸۸۹ میلادی) به عنوان بیست و دومین رئیس جمهور ایالات آمریکا و بین سال‌های ۱۲۷۱ تا ۱۲۷۵ (۱۸۹۳ تا ۱۸۹۷ میلادی) به عنوان بیست و چهارمین رئیس جمهور این کشور انتخاب شد.

موفقیت کلیولند در اولین دوره رقایت‌های انتخاباتی‌اش به عنوان یکی از اعضای حزب دموکرات، به دلیل شهرت او به عنوان مخالف فساد و طرفداری از لیبرالیسم کلاسیک بود. اما مخالفتش با تعرفه های بالا باعث شد تا بیست و سومین انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را به بنیامین هریسون ببازد.

با این حال بعد از یک وقفه چهار ساله، بار دیگر بخت خود را امتحان کرد و این بار کلید کاخ ریاست‌جمهوری را از هریسون پس گرفت.

مارتین وان بورن: ۱۲۱۵- ۱۲۱۹

هشتمین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا، مارتین ون بورن بود که از بین سال‌های ۱۲۱۵ تا ۱۲۱۹ (۱۸۳۷ تا ۱۸۴۱میلادی) اداره کشور را به عهده داشت. او در کارزار انتخاباتی برای دوره دوم از ویلیام هنری هریسون از حزب ویگ شکست خورد.

آن‌طور که در بیوگرافی آقای بورن آمده، یکی از دلایل شکست او دوره‌ای است که آن را دوره وحشت ۱۸۳۷ می‌نامند. دوره‌ای از رکود اقتصادی که صدها بانک و شرکت‌های تجاری ورشکست شدند و در نتیجه رونق اقتصادی‌ که کشور چندین سال شاهدش بود رو به افول گذاشت.

ون بورن خود را وقف حفظ استقلال و اختیارات دولت ملی کرد اما راه‌هایی که برای این هدف در پیش گرفت، موجب طولانی‌تر شدن رکود اقتصادی و شکست او در برای دوره دوم ریاست جمهوری شد.

جان کوئینسی آدامز : ۱۲۰۳-۱۲۰۷

جان کوئینسی آدامز به نمایندگی از طرف حزب ویگ بین سال‌های ۱۲۰۳ تا۱۲۰۷ (۱۸۲۵ تا ۱۸۲۹میلادی) ششمین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا بود. او در رقابت انتخاباتی برای دور دوم از اندرو جکسون نامزد حزب دموکرات شکست خورد.

طبق بیوگرافی‌اش در کاخ سفید، به دلیل اتهام‌هایی مبنی بر فساد و سوءاستفاده از منابع مالی عمومی که از جانب هواداران اندرو جکسون مطرح شد، شکست خورد. او هیچ‌وقت نتوانست از پس رفع این اتهامات بربیاید.

جان آدامز: ۱۱۷۵- ۱۱۷۹

جان آدامز اولین رئیس‌جمهور تک دوره‌ای ایالات‌متحده است. آقای آدامز که نامزد حزب فدرالیست بود بین سال‌های ۱۱۷۵ تا ۱۱۷۹ (۱۷۹۷ تا ۱۸۰۱ میلادی) رئیس‌جمهور ایالات‌متحده بود. او در انتخابات برای دوره دوم از نامزد حزب دموکرات- جمهوری‌خواه توماس جفرسون شکست خورد.

بنا به بیوگرافی آدامز" در کارزار انتخاباتی سال ۱۸۰۰ حزب جمهوری‌خواه بسیار منسجم و متحد فعالیت کرد اما حزب فدرالیست دچار تفرقه و مشکلات درونی بود". در نهایت آدامز با اختلاف چند رای از جفرسون شکست خورد.