ممنوعیت گازهای سیافسی به 'پرهیز از آثار شدیدتر گرمایش کمک کرده است'
- ویکتوریا گیل
- خبرنگار علمی بیبیسی
حفره اوزون فر فراز قطب جنوب در سال ۲۰۰۰
دانشمندان می گویند ممنوعیت مواد شیمیایی مخرب برای لایه اوزون در سال ۱۹۸۷، به جلوگیری از یک فاجعه اقلیمی کمک کرده است.
"پروتکل ممنوعیت مواد زایل کننده لایه اوزون مونترال" استفاده از موادی مثل کلروفلوئوروکربن ها (سی اف سی) که از جمله در تولید یخچال به کار می رفت را ممنوع کرد.
محققان می گویند بدون آن پروتکل زمین و پوشش گیاهی آن در معرض نور فرابنفش خیلی بیشتری قرار می گرفت.
کوفی عنان دبیرکل سابق سازمان ملل توافق مونترال را "احتمالا موفق ترین توافق بین المللی" توصیف کرده بود.
تیمی بین المللی از پژوهشگران می گوید که ادامه و افزایش کاربرد گازهای "سی اف سی" می توانست باعث شود دمای زمین ۲.۵ درجه سانتیگراد بالاتر رود. این علاوه بر افزایش دمای ناشی از گازهای گلخانه ای است که هم اکنون دمای زمین را نسبت به شروع دوران صنعتی ۱.۲ درجه افزایش داده.
اما آسیب ناشی از این گازها به لایه اوزون می توانست باعث انتشار دی اکسید کربن حتی بیشتری از گیاهان در اتمسفر شود.
خسارت ناشی از اشعه فرابنفش می توانست به رشد پوشش گیاهی زمین آسیب بزند
دکتر پال یانگ سرپرست تحقیقات از مرکز محیط زیست لنکستر گفت: "آزمایش ها نشان داده گیاهان وقتی در معرض نور فرابنفش بیشتری قرار می گیرند - که برای آنها مثل شکنجه است - به اندازه کافی رشد نمی کنند و کربن کمتری جذب می کنند."
دانشمندان تخمین می زنند که در صورت ادامه تصاعد سی اف سی ها:
- ۵۸۰ میلیارد تن کربن کمتری در جنگل ها، سایر نواحی گیاهی و خاک ذخیره می شد
- میزان دی اکسید کربن اتمسفر ۱۶۵ تا ۲۱۵ پارت در میلیون (۴۰ تا ۵۰ درصد) بالاتر می رفت
دکتر یانگ می گوید: "آنچه ما در آزمایش خود شاهد هستیم پرهیز از افزایش ۲.۵ درجه سانتیگرادی دما ورای چیزی است که در اثر افزایش گازهای گلخانه ای اتفاق می افتد."
با این حال اقدام مشابه جمعی برای مهار گازهای گلخانه ای خیلی مشکل تر می بود.
او به رادیو ۴ بی بی سی گفت: "به آنچه علم در این زمینه می گفت توجه شد و براساس آن عمل شد - ما در مورد تغییر اقلیم شاهد چنین عملکردی نبوده ایم."